‘God is liefde. Dat is de boodschap die we uitdragen’, zegt directeur Irma Blok. De Wegwijzer is een open christelijke school. 'Die christelijke cultuur en identiteit is goed zichtbaar in al ons handelen. Elke schooldag wordt samen begonnen met een verhaal, gedicht of lied en met gebed. We willen vooral aandacht hebben voor elkaar.’
‘Ouders kiezen vaak bewust voor onze school, omdat ze hun kind een christelijke basis willen meegeven. Het is zo verweven in onze maatschappij. Veel gezinnen zijn niet meer kerkelijk betrokken, maar willen hun kind wel bekend maken met de verhalen. Uiteraard zijn ook kinderen die niet christelijk worden opgevoed of niet naar de kerk gaan van harte welkom.’ De school verwacht wel dat ouders en kinderen respecteren hoe die christelijke identiteit invulling krijgt. De Wegwijzer organiseert maandelijkse vieringen, die door de leerlingen worden ingevuld. ‘We nodigen ouders hiervoor uit. Deze vorm van samenkomst wordt bijzonder gewaardeerd.'
‘Naast de maandelijkse vieringen staan we jaarlijks uitgebreid stil bij Kerst en Pasen. Om en om hebben we een viering in de kerk of op school. Soms vieren we het op een andere manier, bijvoorbeeld met een kerstwandeling door de wijk. Dat is heel bijzonder.’ Door de coronaperiode mochten ouders lang niet in de school komen. ‘In ons nieuwe gebouw hebben we gelukkig weer alle ruimte om ouders uit te nodigen bij onze maandvieringen. Bij het afscheid in groep 8 krijgen de leerlingen een bijbel mee die ze samen met hun ouders uitkiezen.'
Voor godsdienstige vorming wordt de methode ‘Kind Op Maandag’ gebruikt. De kinderen lezen of luisteren twee keer per week naar een bijbelverhaal en zingen samen. Elke groep werkt met hetzelfde thema of verhaal. In de tweewekelijkse nieuwsbrief voor ouders wordt hier ook aandacht aan geschonken. Irma vertelt dat het gebed een belangrijke rol speelt: ‘In gebed spreken we onze dankbaarheid uit, zien we naar elkaar om en staan we stil bij onze zorgen. De leerkracht doet dit niet alleen; leerlingen krijgen in een kringgebed ook zelf een stem. Enkele ouders komen daarnaast maandelijks samen in een gebedsgroep.’
‘De bijbelverhalen die we vertellen weerspiegelen vaak hoe we met elkaar willen omgaan. Als kinderen langer afwezig zijn of te maken hebben met ziekte of overlijden in de familie, dan nemen we dat niet enkel mee in ons gebed. We zoeken persoonlijk contact of sturen een kaart.' Kinderen leren het belang van naar elkaar omzien. Ook leren ze dat er plek is voor andere overtuigingen. Dat legt Irma uit met de metafoor van de bril: ‘Wij kijken door een christelijke bril en geloven dat God de wereld heeft gemaakt. Toch vinden we het belangrijk dat onze leerlingen wegwijs worden en breder kijken dan de eigen identiteit. Ze leren dat je de wereld ook met een andere bril kunt aanschouwen. Dat vereist respect en begrip voor elkaar.'